Op de helling
Vroeger lagen hier schepen in aanbouw op de helling. Hoog rezen ze uit boven de omringende bebouwing. Luidruchtige bakens in de stad. Vandaag is het er stil en niks laat je vanaf een afstand merken dat er nog altijd een havendok ligt. Schepen zijn er allang niet meer. Niet op de helling tenminste. Van het historisch erfgoed zijn nog een paar gebouwen overgebleven en een kraan. Samen geven ze nog iets weer van de glorie van het verleden. Stille getuigen.
Wat te doen met zo een plek? Langs het dok worden nieuwe gebouwen gerealiseerd, zodat er weer bebouwing is langs de kaden. De helling zelf staat voor de helft vol water. Aan de overige helft is duidelijk te zien dat er reeds lang geen aandacht is besteed aan de betonnen constructie.
Een plek met toekomst: hier kan veel. Potentieel is het een nieuw stadshart. Maritiem. Stoer. Staal van grote afmetingen. Overtreffende trap. Met dat verleden kan iets gedaan worden.
Ons voorstel is om de helling droog te zetten en een nieuwe waterkering te maken daar waar nu de brug de beide oevers van het dok verbindt. Op de vloer wordt een grote staalconstructie gemaakt, dat wel iets wegheeft van een booreiland. Het staat maar op een paar poten en beslaat ongeveer een kwart van de oppervlakte van de oorspronkelijke helling. Over het stalen grid zijn looppaden aangebracht die gekleurde units met elkaar verbinden. Waar ze samenkomen ontstaan pleintjes en zijn er trappen naar een hogere laag.
De gevel van de units zijn voorzien van fotoprints, waarop beelden van de activiteiten van weleer. Mannen naast enorme machines, onder een licht doorzeefd dak. In de units zijn werkruimten gemaakt voor startende ondernemers. Tegenwoordig heten ze Young Innovative Companies: YIC’s. Noeste arbeid, ondernemingszin, koppeling aan kennis- en technologische industrie.
Ook zijn enkele units in gebruik als sanitair voorziening voor de naastgelegen jachthaven. Via een aantal trappen is er verbinding gelegd met de aanlegplaats voor pleziervaart aan de andere kant van de waterkering. Zelfs de havenmeester krijgt er een plek. Zijn werk-unit steekt uit het grid naar voren en torent boven alles uit. Hij is gebaat bij een ruim uitzicht.
De helling zelf is gemakkelijk bereikbaar via grote trappen op de kopse kant. Waar de hellende vloer bijna de kade raakt. Aan de zijkanten wordt een groenvoorziening aangelegd, zodat de kale wanden uit het zicht verdwijnen. Bovenop de kade komen bankjes en treden, zodat iedereen daar comfortabel aan de rand kan verpozen. Je waant je zo even terug in de tijden van de scheepsbouw, waarmee iedere inwoner van Vlissingen linksom of rechtsom verbonden was.
Dit project is een Art House Zeeland project en de volgende mensen leverden een bijdrage:
Leon Riekwel, concept
Hanna Jurkowska, 3d visualisaties
Johan de Koning, ontwerp