Verbergen/Opbergen

Kasten zijn er om iets in op te bergen. Een puur functioneel ding dus. Om rommel te verbergen, aan het zicht te onttrekken. Of om zorgvuldig weg te leggen, veilig en gestructureerd, zodat het ter gelegener tijd weer terug te vinden is. Maar ook is een kast een objekt. Sinds mensenheugenis maken kasten als meubelstuk deel uit van het interieur, een lege (of soms volle) huls die toont wie je bent. Niet alleen praktisch, maar bovenal een middel om te imponeren. Visualisatie van het verbergen zelf te zijn. Door hun vormgeving en materialisering tonen ze wie de bezitter is of denkt te zijn. Zo communiceren ze dus met de toeschouwer. Welstand, afkomst, verwachting, smaak, comfort ze komen alle terecht in het ontwerp van de kast. Een fraai vormgegeven omhulling van dat wat verhuld moet worden. Kleed van het geheim.

Deze kast houdt zorgvuldig het midden tussen veiligheid, nut en geheimzinnige schoonheid. Terwijl door de naamgeving de referentie met het grote meubelmerk uit Zweden voor de hand ligt. Ogenschijnlijk een supersimpele vorm, rechthoek verdeeld in kleinere rechthoeken. Ergens in het midden twee rechthoekige gaten: zwarte gaten. Niets wijst er op dat die vlakken open kunnen en al helemaal niet hoe. Daarin schuilt de verrassing. Wie de kast gebruikt, ontdekt haar geheim en onthult de ware aard. Dan vallen ook de kleine afwijkingen op. Er is een ontluikende binnenkant en zelfs een verborgen vak …

Wat betreft materiaal voegt de kast zich met de verlijmde houten deeltjes naar het bestaande interieur. Zij voegt zich, maar voegt ook iets toe. In alle eenvoud wordt kast Marja het centrum van de aandacht. Een onopvallende aanwezigheid. Intrigerend. Past precies bij de opdrachtgeefster.

Gemaakt door aannemingsbedrijf Minderhoud, Aagtekerke, april 2014