[:nl]Thessaloniki

1997

De Noordgriekse havenstad Thessaloniki zit vol met verhalen en gebeurtenissen, maar het lijkt erop dat niemand ze zich kan herinneren. Dit verscheurt de stad, niet alleen mentaal maar ook op het praktische vlak; in de stadsstruktuur zelf.

Dat probleem kan niet, zoals de opdracht van de prijsvraag duidelijk aangaf, opgelost worden met meer gebouwen of grote doorbraken in de struktuur. Wij bedachten een passage dwars door het oude centrum, die langzamerhand de vorm van een ladder aannam, zowel in theoretische als in stedebouwkundige zin.
We wilden daarmee de verhalen van de stad zichtbaar en opnieuw beleefbaar maken. Zoals de apostel Paulus reeds de eerste christenen in Thessaloniki vroeg: “onderzoekt alles en behoudt het goede”. De bedachte passage werkt als een hechting. De wond, rond de eeuwwisseling geslagen door Hebrard met zijn vreemde ingreep in de stadsstruktuur, moet weer kunnen helen. In het begin zal zo’n hechting ervaren worden als vreemd weefsel, maar naarmate haar werking sterking wordt, zal ze steeds verder verdwijnen en uiteindelijk oplossen in het geheelde weefsel. Alle met elkaar verbonden gebeurtenissen zijn niet chronologisch gerangschikt, maar doen zich juist willekeurig voor en komen telkens in botsing met de reeds bestaande struktuur. Juist op die plaatsen wordt het verleden weer aktueel en begrijpelijk. Het zet de reeks van gebeurtenissen vast in het dynamische heden van de stad en in het geheugen en het dagelijkse leven van zijn bewoners.

gepubliceerd in: “Restructuring the city”, Papadakis publisher, 1997[:]