Middelburg
1994

Het bestaande winkelcentrum dauwendaele is een plek waar je niet komt als je geen boodschappen doet. Daardoor funktioneert het niet als hart van de wijk. Volgens de huidige gebruikers zou die situatie kunnen verbeteren door het centrum een nieuw uiterlijk te geven.
Ons inziens is er echter meer nodig. Het parkeren neemt te veel ruimte in beslag, naast winkels zouden er andere funkties in het centrum geplaatst kunnen worden, zodat de funktionaliteit toeneemt en ook het aantal uren dat het centrum in gebruik is. In ons plan is naast een groot aantal woningen ook een kantoorruimte opgenomen, een kinderdagverblijf, een ontmoetingscentrum voor ouderen, een dokterspraktijk, een ondergrondse parkeergarage en een dependance van de bibliotheek. Alle winkels liggen op de begane grond, geheel of gedeeltelijk overdekt met een groen lanschap; liften en hellingbanen geven toegang tot de parkeergarage en tot het voorzieningennivo op de eerste verdieping. Pas daarboven beginnen de woon- en kantoorruimtes, gerangschikt in vier smalle, hoge, schijven. Samen met de tussenliggende, vrije ruimte vormen de schijven in plattegrond precies een vierkant. In aanzicht echter lijken de schijven telkens als ranke torens, in een streng ritme naast elkaar boven het groene landschap te zweven. Op 20m is een glazen loopbrug gemaakt, die alle schijven met elkaar verbindt. Het groene landschapje is de stedebouwkundige beeïndiging van voetpad “de overloper”, een smal pad dat een groene verbinding vormt tussen de polders ten zuiden van Dauwendaele en de watergang die de wijk scheidt van de stationsbuurt. Het landschapje vormt met de groene ruimte langs deze watergang een eenheid. Vanaf het voorzieningennivo lopen verschillende gebogen bruggen tot in het groen.